ΚΛΙΜΑΚΕΣ : ΧΑΜΗΛΗ - ΜΕΣΗ - ΥΨΗΛΗ
Είναι δυνατόν μετρώντας την αγωγιμότητα του νερού να γνωρίζουμε κατά προσέγγιση την σκληρότητα του νερού. Η κύρια αιτία της σκληρότητας του νερού οφείλεται στην ύπαρξη των διαλυμένων σε αυτό ιόντων ασβεστίου και μαγνησίου.
Οι πιο κοινές μονάδες μέτρησης της σκληρότητας είναι οι Γαλλικοί και οι Γερμανικοί Βαθμοί.
Οι Γαλλικοί βαθμοί (ºf) ορίζονται ως εξής:
- 1ºf = 10 ppm CaCO3 και
- 1ppm = 0,1ºf = 0,0556 ºd = 0,07 ºe
- ºd : Γερμανικοί Βαθμοί
- ºe : Αγγλικοί Βαθμοί
Διαιρώντας τα μετρηθέντα ppm των αλάτων του νερού δια του 10, έχουμε το μέγεθος της σκληρότητάς του με ένα σφάλμα 2-3 ºf.
| ppm |
μS/cm |
ºf |
|
| 0-70 |
0-140 |
0-7 |
πολύ μαλακό νερό |
| 70-150 |
140-300 |
7-15 |
μαλακό νερό |
| 150-250 |
300-500 |
15-25 |
κάπως σκληρό νερό |
| 250-320 |
500-640 |
25-32 |
αρκετά σκληρό νερό |
| 320-420 |
640-840 |
32-42 |
σκληρό νερό |
| >420 |
>840 |
>42 |
πολύ σκληρό νερό |
Σε ένα υδατικό διάλυμα, η αγωγιμότητα είναι ανάλογη της συγκέντρωσης των διαλυμένων αλάτων στο υγρό. Έτσι λοιπόν, όσο υψηλότερη είναι η συγκέντρωση των αλάτων τόσο μεγαλύτερη είναι η αγωγιμότητα. Τα διαλύματα των περισσότερων ανόργανων οξέων και βάσεων και όλων των αλάτων είναι σχετικά καλοί αγωγοί του ρεύματος. Αντίθετα, τα μόρια των οργανικών ενώσεων που δεν διίστανται όταν διαλυθούν στο νερό, άγουν ελάχιστα ή καθόλου το ηλεκτρικό ρεύμα.